Gece'nin Gündüz'e Açılması
Gece işi Gündüze devrederken:
Gece: Naber
Gündüz: İyi Senden
Gece: Sana bir şey söyleyeceğim
.
Gündüz: Söyle hadi dinliyorum.
Gündüz: Seni bekliyorum.
Gündüz: Alooo. Gitti yahu.
Gündüz işi Geceye devrederken:
Gündüz: Ne söyleyecektin bana.
Gece: Nasıl ne söyleyecektim?
Gündüz: Hani işi bana devrederken bir şey söyleyeceğim demiştin ya.
Gece: Heee. Şimdi hatırladım.
Gece: Biraz duygusal bir konu
Gece: Baya duygusal bir konu
Gece: Hatta tümden duygusal bir konu.
Gece: Orada mısın? Tüh be tam açılacaktım.
Gece işi Gündüze devrederken:
Gece: Hatırladım ne söyleyeceğimi.
Gündüz: İyi söyle bakalım.
Gece: Biraz duygu meselesi öyle hemen söyleyemiyorsun.
Gündüz: Neymiş bakalım o duygu meselesi?
Gece: Nasıl söylesem şimdi bilemedim.
Gece: Bazen dil varmıyor söylemeye. Dinliyor musun?
Gece: Yuh beaa yine söyleyemedim.
Gündüz işi Geceye devrederken:
Gece: Dur gitme!
Gündüz: Buradayım hala kolumu bırakır mısın?
Gece: Hayır söylemeden bırakmam
.
Gündüz: Kolumu bırak ve hemen söyle.
Gece: Tamam. Hani bazen için titrer. Birçok şey söylemek istersin ama bir kelime bile çıkmaz ağzından. Diline takılır düşer kelimeler dışarı çıkmadan. Aslında sana söyleyeceklerimi kağıda yazıp ezberledim ama bu mesele ezber bozuyor.
İnsan: Hava iyice bozdu.
Gece: Nasıl olur diye de çok düşündüm. Sen ve ben yani biraz garip geliyor kulağa.
İnsan: Ne oldu birden böyle bozdu. Hani bulutta yok havada.
Gece: Artık içimdeki lavı dışarı fışkırmanın zamanı geldi diye düşünüyorum.
İnsan: Ulan bende diyorum niye ayağım ağrıyor. Yağmur yağacak.
Gece: Lan bir sus mına koyum
Gece: Gündüzzz?
Gece: Hay gitti yine.